Het water is kwaad
Het verhaal van de schippers van Yerseke die in 1953 redders van mensen werden...
Vergeten redders
In elk boek dat geschreven is over de Watersnoodramp van 1953 komt het naar voren. Zonder de tomeloze inzet van vele Yersekse oestervissers en mosselschippers zou het aantal dodelijke slachtoffers van de Ramp vele malen hoger zijn uitgevallen.
Toch zijn de heldendaden van deze stoere Zeeuwen, die hun eigen levens op het spel zetten om in de meest erbarmelijke omstandigheden hulp te bieden aan slachtoffers in de ondergelopen gebieden, in de loop der jaren onderbelicht gebleven.
Zeventig jaar na dato krijgen de redders alsnog het eerbetoon dat zij verdienen. Anneke Jumelet-Vette uit Yerseke, dochter van één van de redders, haalt in Het water is kwaad de namen én de verhalen van de stille helden en stoere Zeeuwen boven water.
Het boek
Unieke opzet
De vele interviews en (overgeleverde) verhalen van de schippers en hun knechten vormen een gedetailleerde en tegelijk aangrijpende reconstructie van de reddingswerkzaamheden. Getuigenissen van helpers uit het dorp en geredde slachtoffers uit de verdronken dorpen maken het beeld compleet.
Door niet eerder gepubliceerde archiefstukken wordt in dit boek ook voor het eerst de onvoorstelbare omvang van de hulpoperatie duidelijk. Meer dan 300 schippers en bemanningsleden wisten met 80 schepen bijna 3500 mensen en ruim 500 dieren te redden.
